Baba Bulleh Shah’s Punjabi poetry and kalam express your internal feelings to help boost your Punjabi poetry feelings. Bulleh Shah poetry or Shayari, and poems, or Ghazals, are two lines and four lines in Punjabi in text and image format, which you can share easily with your love and particular person. Baba Bulleh Shah is a great person and the most famous writer of Punjabi poetry. Baba Bulleh Shah’s simple yet profound way of expressing complex spiritual truths makes him iconic. Whether you are reading his work to uplift your spirit or sharing it to connect with others, his poetry has the power to ignite deep emotional and spiritual feelings, particularly for those who appreciate the beauty and depth of Punjabi poetry.
Most Famous Bulleh Shah Poetry 2 Lines in Urdu
Sharing his poetry with someone special can evoke closeness and understanding, as his verses often touch on universal emotions. For instance, his famous couplet “Bulleya ki jaana main kaun” reflects the eternal question of identity and self-discovery. Such poetry can be easily shared through text or beautifully crafted images, making them perfect for social media, WhatsApp messages, or personal notes. Read more: 2 line Urdu Poetry
Ranjha Ranjha kardi ni main aape Ranjha hoi
Sadoon noo mainoon dheedo Ranjha, Heer na akho koi.
جینا مرنا رب دے ہتھ، باقی سب دنیا دا کھیل۔
بلھیا رب دا جو رنگ، وہ نہ بدلے کدے بھی میل۔
Bullhya kehra peya kahivan aayi
Na mai alaf dilon lehya, na kaaf phir aayi.
Bullhya ki jaana main kaun
Na mai masjid vich, na mai mandir vich.
بلھیا رب نوں کی لبھنا، کوئی نہ سمجھے رب دے راز۔
سارے جگ دے وچ یہ سچائی، باقی سب وہمی الفاظ۔
Bullhya Rab noo milan di eh pehchaan
Aap gwache da pata laaye.
سچ دی راہ تے بلھیا، کوئی نہ لبھنا وچ یہ گلزار۔
سارے جگ دے وچ یہ سچائی، اک رب ہی لبھے بے قرار۔
Jeena marna Rab de hath, baaki sab duniya da khel
Bullhya Rab da jo rang, oh na badle kade bhi mel.
باہر ملنے دا شوق سجن، اندر وسے رب دے پیارے۔
دھیان دیوے رب نوں بلھیا، اندر وسے اوہ کدی نہ کھارے۔
Bullhya Rab noo ki labhna, koi na samjhe Rab de raaz
Saare jag de vich yeh sachai, baaki sab wahmi alfaz.
بلھیا رب دے رنگ نرالے، کوئی ناں سمجھے سب چپ رہن۔
سارے جگ دے وچ ایہہ گلاں، کوئی نہ سنوے سب بے سمجھ۔
Sach di raah te Bullhya, koi na labhna vich yeh gulzar
Saare jag de vich yeh sachai, ik Rab hi labhe beqaraar.
آتنک دے وچ آ جاون، تے رب دے ناں دا ذکر چھڈدی۔
بلھیا ویلا جاون ہوندا، دل دے وچ رب نہ رہندا۔
Bahar milne da shauq sajan, andar vase Rab de pyaare
Dhyan deve Rab noo Bullhya, andar vase oh kadi na khare.
بلھیا کیہڑی گلی جاون اہاں، جدے گلی مرشد رہندا۔
ایس گلی دے وچ ایہہ سہنا، ہر روز ہزاراں وچوندا۔
Bullhya Rab de rang nirale, koi na samjhe sab chup rehan
Saare jag de vich eh gallan, koi na sunve sab be samajh.
رنجھا رنجھا کردی نی میں آپے رنجھا ہوئی
سادھاں دے وچ بلھیا گم، ہیراں دے وچ کوئی ناں ہوئی۔
Parh parh ilm kitabaan de vichon, Rab da pichhe naa koi
Lokaan naal larayi kari, apne nafs naal viroat hoi.
بلھیا رب نوں کی لبھنا، ایویں لبھدی کھوہ دے وچ پیاس
سارے جگ دے وچ اکو رب ہے، باقی سب فانی ویہلے پاس۔
Aatanak de vich aa javan, te Rab de naam da zikr chhad di
Bullhya vela javan hunda, dil de vich Rab na rehnda.